zmiatać

zmiatać
zmiatać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zmiataćam, zmiataća, zmiataćają, zmiataćany {{/stl_8}}– zmieść {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vc, zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przesuwając czymś, np. szczotką po powierzchni czegoś, zgarniać, usuwać coś z jakiejś powierzchni': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmiatać liście z ziemi. Zmiatać śmieci z podłogi. Zmieść okruchy ze stołu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zjadać coś szybko, z apetytem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmiatał błyskawicznie kanapki z talerza. Zmiótł wszystkie ciastka. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}zmiatać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zmiataćam, zmiataća, zmiataćają, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'szybko odchodzić dokądś; uciekać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zmiataj do domu! Zmiataj stąd, ale już! {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zmiatać — przed kimś, sprzed czyichś nóg, stóp kurz, proch, prochy «bardzo się o kogoś troszczyć, zabiegać o czyjeś względy» …   Słownik frazeologiczny

  • zmiatać — ndk I, zmiataćam, zmiataćasz, zmiataćają, zmiataćaj, zmiataćał, zmiataćany 1. forma ndk czas. zmieść (p.) 2. pot. «szybko skądś odchodzić, uciekać» Zmiataj do domu, bo już późno …   Słownik języka polskiego

  • kurz — Zmiatać przed kimś, sprzed czyichś nóg, stóp kurz zob. zmiatać …   Słownik frazeologiczny

  • zmieść — dk XI, zmiotę, zmieciesz, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony zmiatać ndk I, zmieśćam, zmieśćasz, zmieśćają, zmieśćaj, zmieśćał, zmieśćany 1. «zgarnąć, usunąć coś skądś za pomocą miotły, szczotki» Zmieść okruchy, śmiecie. Zmieść śnieg ze… …   Słownik języka polskiego

  • noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub …   Słownik frazeologiczny

  • proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… …   Słownik frazeologiczny

  • kurz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «pył powstały ze sproszkowanych ziarenek piasku, ziemi, z cząsteczek różnych ciał, unoszący się w powietrzu i osiadający na powierzchni przedmiotów» Obłoki, tumany kurzu. Warstwa kurzu. Ścierka do kurzu. Ścierać,… …   Słownik języka polskiego

  • mieść — ndk XI, miecie, miótł, miotła, mieciony z podmiotem nieos., książk. «rzucać czymś drobnym, miałkim, sypkim; zgarniać, zmiatać coś z jakiejś powierzchni, pędzić po niej coś drobnego, sypkiego» Zawierucha miecie śniegiem w twarz. Wiatr miótł… …   Słownik języka polskiego

  • paproch — m III, D. a; lm M. y «drobna cząsteczka czegoś; okruch» Brudne paprochy na dnie szklanki. Zmiatać paprochy ze stołu. Wybierać paprochy z mąki …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”